Spowiedź Czesława Michniewicza

- Z 15 meczów wiosny drużyna nie zdobyła bramki aż w sześciu spotkaniach.

- Żadnego gola nie strzelił środkowy pomocnik (z drugiej linii dwie bramki zdobył Adrian Budka i jedną Krzysztof Ostrowski).

- Dwa kolejne mecze na swoim boisku bez zdobytej bramki (z Arką i Ruchem po 0:0).

- Słaba gra w ataku pozycyjnym, brak kreatywności i umiejętności techniczno-taktycznych, co raziło zwłaszcza z Arką i Ruchem w Łodzi.

- Brak minimum czterech piłkarzy kreatywnych.

- Brak zdobyczy punktowych i zero strzelonych goli w prestiżowych meczach (z Lechem, Wisłą i Legią), co prawda rozgrywanych na stadionach rywali, którzy też mieli kłopoty ze strzeleniem goli łodzianom, ale jednak wygrali.

- Brak konkurencji i dublerów na skraju obrony i pomocy. Np. z musu grali na prawej obronie Budka czy Szymanek).

- Deficyt piłkarzy lewonożnych.

- Brak specjalisty prawono-żnego przy stałych fragmentach gry. Przy wolnych i rożnych z Legią w stolicy był widoczny brak odsuniętego za kartki Dudu.

Szkoleniowiec Widzewa dostrzega też sporo plusów:

- 25 pkt zdobytych wiosną jest czwartym wynikiem w lidze. Gdyby było tyle jesienią, to byłoby wicemistrzostwo.

- Dwie serie po 5 meczów bez porażki.

- Trzy wygrane mecze z rzędu.

- Trzy zwycięstwa na stadionach rywali i bardzo dobry wynik we Wrocławiu, który wicemistrz zremisował szczęśliwie.

- Widzew nie przegrał dwóch meczów z rzędu, co przytrafiło się nawet Wiśle.

- Dobra gra w obronie przy stałych fragmentach (z wyjątkiem meczu z Zabrzu i w pewnym sensie z Bełchatowem, bo wyrównujący gol był skutkiem zbyt krótkiego wybicia po rogu).

- Konsekwentne preferowanie systemu 4-4-2 u siebie i na wyjeździe.

- Bez porażki w Łodzi.

- Udane debiuty młodzieży (Mroziński, Zalepa, Radzio).

- Dobra organizacja kontry.

- Opanowanie podstaw gry obronnej w formacjach i w sektorach boiska.

- Brak kontuzji mięśniowych (duża zasługa odpowiedzialnego za przygotowanie motoryczne Kristijana Brcko).