Filharmonia - Volodin wbił publiczność w fotele

Koncert, który odbył się w piątkowy wieczór w Filharmonii Łódzkiej będę długo pamiętał.

Każda kolejna część lepsza od poprzedniej

Na początek Orkiestra Symfoniczna FŁ wykonała III Symfonię "Reńską" Roberta Schumanna. Trzecia skrzyła się pomysłami muzycznymi, coraz lepszymi w kolejnych częściach. Autor miał na myśli chyba etapy przebiegu rzeki Ren, ale mnie nieodparcie przychodziło do głowy, że mogła by ilustrować etapy wiosennego zakochania się.

Wykonanie niemal idealne

Schumann tylko tak łączył dźwięki, by po dotarciu do słuchacza brzmiały przepięknie. Podobnie przepiękne było wykonanie, maestro Raiskin dopilnował wszystkiego. Jednak aż się prosiło o użycie w tym utworze dwóch perkusistów, grających na takich samych zestawach. Po uczynieniu tej drobnej poprawki mielibyśmy ideał wykonawczy.

Wielkie arcydzieło

Po przerwie usłyszeliśmy III Koncert fortepianowy Sergiusza Rachmaninowa, wielkie arcydzieło. Solistą był 33-letni Aleksiej Volodin. Pierwsze 30 taktów fortepianu spokojne, by rozruszać dłonie. A musiały być rozruszane, bo dalej było naprawdę trudno, kaskada kolejnych dźwięków, pominięcie jednego jednak byłoby słyszalne. Pan Aleksiej nie pominął, uciekał instrumentem Orkiestrze, jak niesforne dziecko ucieka Matce na spacerze i krąży biegiem, by we właściwym momencie wrócić i chwilę, dwie, iść razem.

Geniusz kompozycji

Już po dwóch minutach wiedziałem, że słucham geniusza kompozycji, na koniec zerwałem się do standing ovation, jak dwie trzecie słuchaczy. Artysta w brawach wychodził wiele razy, na bis zagrał łatwy utwór, bo był wykonaniem Koncertu bardzo zmęczony. Gdyby bis był widowiskowy - musiałby bisować godzinę - tak doskonały to pianista. Brawo!

Czytaj także:
- Styx Giji Kanczeliego trafił do serc słuchaczy
- Jeremy Findlay zchwycił melomanów