Wszyscy jesteśmy wariatami - recenzja filmu "Hel"

Mimo, że Hel to klasyka dramatu psychologicznego, widz nie od razu zdaje sobie z tego sprawę. Początek filmu nie zwiastuje jakichkolwiek dramatycznych perypetii. Naszym oczom ukazuje się świetny psychiatra pracujący w szpitalu dla nerwowo chorych. Piotr (rewelacyjny i chyba trochę niedoceniany Paweł Królikowski) ma świetny kontakt z pacjentami, jest oddany swojej pracy, poza tym niczego w życiu mu nie brakuje - jeździ dobrym samochodem, ma idealne mieszkanie, które dzieli z młodszą od siebie czeską reżyserką. Kocha i jest kochany.

Lekarz (prawie) idealny

Do tego sielankowego wydawałoby się obrazka, wkracza jednak dorosły już syn Piotra. Spotkanie mężczyzn, którzy od dawna nie utrzymywali ze sobą kontaktów uruchamia dramatyczną spiralę wydarzeń, a na jaw wychodzi prawdziwa twarz idealnego lekarza.

Okazuje się, że Piotr, który na co dzień pomaga ludziom chorym umysłowo, sam nie jest wolny od problemów psychicznych. Jasnym staje się, że ten sprawnie funkcjonujący mężczyzna od lat walczy z uzależnieniem od heroiny, czyli tytułowego "helu". To właśnie dzięki postaci Piotra - pozornie człowieka sukcesu, reżyserce udało się uciec od nachalnych stereotypów o narkomanach. Okazuje się, że w sidła nałogu może wpaść każdy, bez względu na pozycję i status społeczny.

Mroczny świat narkotyków

Na uwagę zasługuje również ciekawy sposób prowadzenia akcji i prezentacja bohaterów, dzięki czemu film nie przybiera formy nudnej pogadanki o szkodliwości narkotyków. Wszystkie "narkomańskie świątynie", czyli baraki, kluby i meliny przedstawione są na wskroś realistycznie, na dodatek widz nie jest na siłę epatowany stanami emocjonalnymi lekarza - narkomana. My po prostu obserwujemy życie Piotra, jego walkę z samym sobą.

Maleńczuk też wariat

Ważną rolę w Helu odgrywają również pacjenci szpitala psychiatrycznego (wśród nich sam Maciej Maleńczuk), którzy mimo tego, że nie powinniśmy traktować ich do końca serio, wygłaszają niezwykle trafne prawdy o życiu. I tak oto okazuje się, że wszyscy są równi - nie ma podziału na zdrowych i chorych, pacjentów i lekarzy. Tak naprawdę każdy jest wariatem i każdy ze swoimi demonami musi zmierzyć się sam.

Czytaj także:__
**

**

Zobacz też na MM Łódź

.