Unikalność żydowskich cmentarzy

Nie każda religia jednak tak samo traktuje miejsce spoczynku zmarłych. Na żydowskim cmentarzu panują inne zasady, nieco odmienne od katolickich.

Przede wszystkim, dla wyznawców Judaizmu cmentarz to miejsce nienaruszalne, jednocześnie nieczyste. Wierzą, że każdy kto znajdzie się w promieniu dwóch metrów od grobu również takim się staje. To nie znaczy jednak, że nie okazują szacunku zmarłym. Wręcz przeciwnie. Żydowskie zasady jasno mówią, że nie można niszczyć grobów czy odmawiać innych modlitw niż za zmarłe osoby.

W przeciwieństwie do katolików, Żydzi odwiedzają miejsca pochówku zmarłych tylko podczas pogrzebów lub rocznic śmierci bliskich i rabinów. Na grobie zwykłego śmiertelnika zapalą lampion, a u cadyka zostawią karteczkę z prośbą o wstawiennictwo u Boga. Nie ma zwyczaju przynoszenia kwiatów, bo te przeznaczone są tylko dla żywych. W górnej części grobowych płyt można dostrzec płaskorzeźby, ilustrujące cechy zmarłego. Łańcuch symbolizuje zawód złotnika pochowanego, a korona jego pobożność.

Religia mojżeszowa nakazuje, by zmarły został pochowany jak najszybciej, ale nigdy podczas Szabatu lub innego święta. Co ciekawe, głowa zmarłego musi być skierowana na wschód, by po przebudzeniu mógł udać się do Jerozolimy.

W naszym mieście znajduje się największa w Polsce nekropolia żydowska. Łódzki cmentarz przy ulicy Brackiej jest świadectwem bogactwa kultury żydowskiej, która uwidacznia się w macewach (kamieniach nagrobnych), sarkofagach, obeliskach i rodzinnych grobowcach. To właśnie tam spoczywają: jeden z trzech „łódzkich królów bawełny” - Izrael Poznański, Seweryn Sterling i rodzice Juliana Tuwima.

Zobacz także :
Cmentarz Żydowski przy Brackiej
MM Łódź patronuje:

MMŁódź poleca:
Zostań dziennikarzem obywatelskim	Konkursy	Zdrowie i uroda	Przewodnik po lokalach
Sztuka w Łodzi	Teatr w Łodzi	Kino w Łodzi	Praca w Łodzi