Widzew po pierwszej części sezonu

Warto przypomnieć, co pisano i mówiono przed inauguracją rundy jesiennej. Powszechnie skazywano łodzian na desperacką walkę o utrzymanie i mało kto przewidywał, że ten bój zakończy się happy endem.

Wówczas sympatycy zespołu z al. Piłsudskiego emocjonowali się tym, czy Widzewem nadal będzie opiekował się trener Czesław Michniewicz. Ostatecznie "polski Mourinho" nie doszedł do porozumienia z działaczami i opuścił Łódź, chociaż z jego osobą wiązano wielkie nadzieje. Nie zamierzamy nikogo przekonywać, iż styl rozstania z Michniewiczem był dżentelmeński, bo byśmy skłamali.

Widzew objął Radosław Mroczkowski, wcześniej pracujący z zespołem Młodej Ekstraklasy. Prognozowano, iż ,,wchodzi na minę’’ i jego misja zakończy się klęską. Wypominali nowemu opiekunowi drużyny niskie zarobki i brak doświadczenia.

Tak się jednak nie stało. Nowy trener nie był tak złotoustym mówcą, jak jego poprzednik, ale bronią go wyniki, a to zawsze najistotniejszy element w pracy szkoleniowca (nie tylko dla sympatyków drużyny, ale przede wszystkim dla przełożonych). W takim składzie personalnym do pierwszej trójki w tabeli Widzewa nie doprowadziłby nawet Alex Ferguson czy Jose Mourinho.

Dlatego warto docenić to, co udało się Mroczkowskiemu. A udało się sporo. O tym, że umiejętnie wprowadzał na murawę młodych piłkarzy, wiedzą już w całej Polsce. Nie bał się odsunąć teoretycznie niezastąpionych (np. Nikę Dzalamidze i Sebastiana Maderę), kiedy widział, że nie pokazują pełni swoich możliwości. Wreszcie, potrafił znaleźć swoim podopiecznym nowe pozycje na boisku. Wszystko to zaowocowało m.in. pokonaniem Śląska, Lecha i Polonii oraz remisem z Wisłą.

Właściciel Widzewa Sylwester Cacek przedłużył umowę z Mroczkowskim. Wypada mieć nadzieję, że dotrzyma słowa i pozwoli trenerowi spokojnie pracować. A wtedy wiosna powinna być równie udana.