Po 17 latach małżeństwa dowiedział się, że wychowuje nie swoje dziecko. Prokuratura odmówiła wystąpienia z urzędu o zaprzeczenie ojcostwa.

W Strasburgu uważają inaczej Prokurator Jacek Bocianowski, z-ca Prokuratora Rejonowego w Radomsku (do tamtejszej prokuratury pan Adam złożył pismo) wyjaśnia, że prokuratury nie kierują z urzędu do sądu spraw o zaprzeczenie ojcostwa. A to dlatego, że sądy odmawiają rozpatrywania takich spraw. Nawet jeśli mężczyzna dysponuje wynikiem badania DNA z którego wynika, że nie jest ojcem dziecka. Takie postępowanie jest zgodne z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Jednocześnie trybunał stwierdza, że nie pozbawia to mężczyzny prawa do zaprzeczenia ojcostwa. Musi jednak udowodnić, kto jest biologicznym ojcem dziecka. Jak to zrobić skoro ojciec biologiczny badaniom poddać się nie chce, nie wyjaśnia. „Nieuczciwość popłaca” Mecenas Maria Wentland-Walkiewicz, która prowadzi sprawę pana Adama, twierdzi iż jego przypadek nie jest odosobniony. Prowadziła kilka podobnych spraw, a we wszystkich mechanizm był podobny - kobiety wybierały na mężów mężczyzn zamożnych, spokojnych i ufnych, bo liczyły iż taki nie zorientuje się, że nie jest ojcem dziecka. A jeśli dojdzie do rozwodu, to będzie płacił im wysokie alimenty. - Mój klient wie, że dziecko nie jest jego, czuje się oszukany i nic nie może z tym zrobić - mówi zbulwersowana mecenas. - Łamane są jego podstawowe prawa. Nie można przecież zmuszać osoby, która jest dla dziecka osobą obcą, aby figurowała w dokumentach jako jego ojciec. *** Imiona bohaterów ze względu na charakter sprawy zostały zmienione.