Dzieciństwo jej przypadlo na okres lat 60. Wychowała się w starej warszawskiej kamienicy na Ochocie, wśród ludzi stanowiących podówczas niezwykle barwną mozaikę osobowości, statusów społecznych, narodowości i... dziwactw.

Jako dziecko spędzała długie godziny na trzepaku, w samym centrum podwórka, gdzie bawiła się z dziećmi, towarzyszami jej wymyślonych podróży, słuchaczami skonfabulowanych opowieści. Jak sama twierdzi, zwykła niesamowicie wprost zmyślać. Snuć historie o skomplikowanej fabule, które "ot tak, po prostu" rodziły się w jej głowie. Z wielką łatwością broniła swoich wcześniejszych twierdzeń, nie pozwalając by ich niestworzoność została wykryta.

- Otóż jednym z najbardziej nieprawdopodonych takich opowiadań było to o moim bracie, którego nota bene nigdy nie miałam i żałowałam tego niesamowicie... Otóż z wielką łatwością i bez zająknięcia wmówiłam moim koleżankom, wcale już wtedy nie takim małym, że mój brat jest cyganem. Nie jednak jakimś tam Cyganem, a cyganem blondynem, dodatkowo, proszę sobie wyobrazić o... niebieskich oczach. Dodałam, że pracuje w podziemnym lotnictwie i na co dzień właściwie mieszka w Gwatemali. Gdy potem stwierdziłam, że już muszę iść na działkę, aby z nim się spotkać wpędziłam się w kozi róg tą historią o Gwatemali. Aby nie wzbudzić ich nadmiernych podejrzeń, dodałam szybko - Wiecie, lotnictwo podziemne, jest bardzo, bardzo szybkie... (śmiech) - opowiada sama Szczepkowska.

Pisarka podjęła się z czasem spisania wszelkich wspomnień z tego okresu swojego życia, które zebrała w formie powieści "o przewijających sie wątkach kryminalnych". Powieść ta, pt."Kocham Paula McCartneya" ukazała się w księgarniach w listopadzie br. i stanowi niezwykle barwny zbiór anegdot o Polsce lat 60., w oczach dziewczynki, a także już i młodej kobiety. O Polsce, w której krajobraz złożony z odrapanych ścian zaniadbanych kamienic i kolejek okalających sklepy mięsne był codziennością, ale i o Polsce, w której młodziez wycinała zdjęcia znanych zespołów z gazet, wklejając następnie owe wiktuały do zeszytów z makulatury, lepięcą i grudkowatą masą z mąki ziemniaczanej, o przywożonych po kryjomu zza granicy płytach, którymi wymieniano się bezustannie, byleby chociaż posłuchać tego co "lepsze", co "zachodnie".

Ta własnie Polska, ta Warszawa, przedstawiona przez pisarkę nie tylo kusi swoją swoistą i zapomnianą już nieco egzotyką, ale przede wszystkim budzi nostalgię za czasami, w których wizyta u siąsiadów na kawie była codziennością, gdy komitety kolejkowe były zżyte niczym prawdziwe rodziny, a świat jednej kamienicy był zamkniętą galaktyką pełną rozmaitych mieszkańców, planet, układów słonecznych i innych zakamarków dla każdego małego dziecka.

Pozostałe imprezy w POS:

- XIV Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Jacka Bierezina. Festiwal PULS LITERATURY - 10.12 godz. 20.00

- Z cyklu „Forum Twórczych Grup Szkolnych” - spektakl "Ildefons wiecznie żywy" przygotowany przez Kabaret Pod Trójkami z XXXIII LO w Łodzi - 18.12 godz. 18.00

MM Łódź patronuje:

MMŁódź poleca:

Od redakcji: Przypominamy, że każdy z Was może zostać dziennikarzem obywatelskim serwisu MM Moje Miasto! Zachęcamy Was do zamieszczania artykułów oraz nadsyłania zdjęć z ciekawych wydarzeń i imprez. Piszcie też o tym, co Wam się podoba, a co Wam przeszkadza w naszym mieście. Spróbujcie swych sił w roli reporterów obywatelskich eMeMki! Pokażcie innym to, co dzieje się wokół Was. Pokażcie, czym żyje Miasto.