Transmisja z MET w łódzkiej Filharmonii - "Dziewczyna z Zachodu" Giacomo Pucciniego

W 2011 roku pierwszą transmisją z MET było wykonanie trzyaktowego dzieła Giacomo Pucciniego "Dziewczyna z Zachodu". Włoski kompozytor wywodzący się z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych w swojej twórczości nawiązywał do rodzimego belcanta (ukazywanie wirtuozerii i piękna głosu), a zarazem wprowadzał do oper elementy weryzmu. Weryzm pojawiający się literaturze, sztuce czy muzyce ukazywał życie zwykłych ludzi funkcjonujących w czasie współczesnym dla twórcy dzieła.

Zobacz też:Filharmonia: Nadzwyczajne wykonanie koncertu b-moll Piotra Czajkowskiego

Akcja "Dziewczyny z Zachodu" dzieje się w 1910 roku. Rozgrywa się ona w kalifornijskim saloonie poszukiwaczy złota - "Poolka". Górnicy grając w karty i pijąc piwo rozpamiętują rodzinne strony. Przypominają o nich piosenki śpiewane przez Jake'a Wallesa. Poszukiwacze złota podkochują się także we właścicielce knajpy Minnie, która odrzuca wszelkie zaloty, pragnąc prawdziwej miłości (piękna aria "Laggiu nel Soledad"). Pewnego dnia przyjeżdża tajemniczy nieznajomy z Sacramento, nazywający siebie Dickiem Johnsonem.

W saloonie wisi portret poszukiwanego bandyty Ramerreza. Według szeryfa, Jacka Rance'a, zakochanego również w bohaterce, to gość z Sacramento jest złodziejem i poszukiwanym Ramerrezem. Tak rozpoczyna się romantyczna historia miłości Minnie i przybysza z Sacramento. Dick Johnson jest faktycznie ściganym przez szeryfa (świetna rola włoskiego barytona Lucio Gallo) Ramererrezem, któremu jednak los daje drugą szansę na dobre życie. Minnie (znakomita rola amerykanki Debory Voigt) ratuje go z wielu dramatycznych opresji między innymi: grając w pokera o życie Johnsona z cynicznym szeryfem.

Szczęśliwe zakończenie "Dziewczyny z Zachodu"

Dzieje zakochanych, chodź burzliwe, kończą się dobrze i oboje mogą razem wyruszyć w poszukiwaniu lepszego miejsca na ziemi (przejmujący ostatni akt z piękną tenorową arią "Ch'ella mi creda", śpiewaną w nowojorskim przedstawieniu przez Marcello Giordaniego).

Inscenizacja MET zachwyca tradycyjną, realistyczną i westernową scenografią. Pojawiają się między innymi prawdziwe konie, specjalnie szkolone do występowania w operze czy piękna śnieżna górska chatka Minnie.

Artyści, znakomicie wykonujący główne partie i role charakterystyczne, zainspirowali publiczność do zapoznania się z tym, mniej znanym, dziełem włoskiego kompozytora. Trzeba także podkreślić świetną grę orkiestry pod dyrekcją włoskiego dyrygenta Nicoli Luisottiego i piękną reżyserię Giancarlo del Monaco (syna słynnego włoskiego tenora Mario Del Monaco). MET zaproponowała widzom kolejne niezapomniane operowe święto.

Obsada:
Minnie - Deborah Voight - sopran
Jack Rance, szeryf - Luccio Gallo - baryton
Dick Johnson,Ramerrez - Marcello Giordani - tenor
Nick, kelner z baru "Polka" - Tony Stevenson - tenor
Ashby, agent kompanii "Wels Fargo" - Keith Miller- bas
Sonora, górnik - Dwayne Croft - baryton
Trin, górnik - Hugo Vera- tenor
Sid, górnik - Trevor Scheunmann- baryton
Bello, górnik - Richard Bernstein- baryton
Harry, górnik - Adam Laurentz Herskowitz - tenor
Joe, górnik - Michel Forest - tenor
Harry,górnik - David Crawford - baryton
Larkens,górnik - Edward Parks - bas
Billy Jackrabbit, czerwonoskóry - Philip Cokorinos - bas
Wowkle, jego żona Ginger - Costa Jackson - mezzosopran
Jake Wallace, śpiewak - Oren Gradus - baryton
Jose Castro, Metys z bandy Ramerreza Jeff Mattsey - bas
Pocztylion - Edward Mout - tenor
Chór, Orkiestra The Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Dyrygent - Nicola Luisotti

Artykuł ten bierze udział w konkursie "Tym żyje miasto"

Czytaj więcej:
- Łowili Talenty w Manufakturze [wideo]
- Łódź: w Hali Expo trwają Targi Ślubne 2011 [zdjęcia]

Zobacz też na MM Łódź