Przybyli na wystawę goście mieli także unikalną możliwość obejrzenia i dotknięcia lalek teatralnych oraz zobaczenia jak porusza się taka lalka w tańcu.

W uroczystym otwarciu wystawy wzięli udział m.i n. Aurelia Mandziuk, dyrektor artystyczny Patio Centrum Sztuki WSHE, Waldemar Wolański, dyrektor Teatru Arlekin, Angelika Brzostowska, kurator wystawy oraz Jan Zieliński, autor sporej części plakatów Teatru Arlekin.

Plakaty, które możemy podziwiać na wystawie są, jak mówi Angelika Brzostowska, według niej najbardziej reprezentatywne.

- Myślę, że dobrze obrazują przekrój tego, jak rozwijała się sztuka plakatu u nas w Polsce i w Teatrze Arlekin. Do tego "kropką nad i" są lalki. Są one ustawione tak, żeby można je było zobaczyć z każdej strony, oglądać jak dzieło sztuki - dodaje kurator wystawy.

Oglądającym z zainteresowaniem, a momentami małym niedowierzaniem, dotykali lalek, sprawdzali ich możliwości sceniczne. Jednak to nie wszystko, uczestnicy wernisażu byli świadkami przebudzenia jednej z lalek, którą muzyka porwała do tańca. Niestety, to nie magia, w rolę lalki wcieliła się studentka, a choreografię przygotował Alexandr Azarkevitch.

Emilia Białecka: Czego jeszcze możemy się spodziewać w związku z jubileuszem?

Waldemar Wolański: Grudzień jest dla nas miesiącem spięcia, ponieważ wtedy właśnie mija dokładnie 60 lat od powstania teatru. Przygotowaliśmy wiele atrakcji,. Począwszy od spotkania z dziećmi w Manufakturze, gdzie miał miejsce olbrzymi happening – dzieciaki malowały Arlekina, poprzez wystawę plakatów, która dziś ma inaugurację, spotkania aktorskie, aż po główne wydarzenie, które odbędzie się 28 grudnia. Chodzi o premierę „Opery za trzy grosze” Bertolta Brechta oraz wieczór jubileuszowy, który będzie uświetniony przez znakomitości, które przybędą do nas z Polski i ze Świata.

E.B.: Czy szykują się w teatrze jakieś zmiany w związku z jubileuszem, czy też nowym rokiem?

W.W.: Ja nie zamierzam odejść, tak więc w tej kwestii zmian nie będzie. Trzymamy się bardzo dobrze, w odróżnieniu od Teatru Pinokio, który od ponad pół roku nie jest w stanie wyłonić nowego dyrektora. Pniemy się do góry, pieczołowicie i pracowicie odrabiamy nasze zadania statutowe, gramy wspaniałe przedstawienia, co dzień zmieniamy repertuar, gramy dwa razy dziennie, przygotowujemy nowe premiery. Mamy dwa międzynarodowe festiwale – Trotuart i Międzynarodowy Festiwal Solistów Lalkarzy w kwietniu. W związku z czym myślę, że jak na jeden mały teatr lalkowy to aż nadto.

E.B.: Co według Pana – dyrektora teatru, odróżnia Arlekina od innych teatrów lalkowych?

W.W.: To, że jest dobry to jest trochę eufemizm. To, że jest świetny powiedziałbym nawet, to oczywistość. Trochę odróżnia nas to, bo nie wszystkie teatry lalkowe są aż tak dobre jak my. Ale będąc jednocześnie centrum życia lalkowego w Polsce życzymy tej świetności wszystkim teatrom, nie wypada nam się chwalić.

Natomiast myślę, że to, co nas odróżnia od innych teatrów to jest z pewnością to, że bardzo dużo działamy na rzecz całego środowiska. Nasz teatr jest jedynym teatrem w Polsce, gdzie mieści się Sekretariat Generalny POLUNIMA, jedynej w Polsce organizacji lalkarskiej, będącej Polskim Oddziałem Międzynarodowego Stowarzyszenia Lalkarzy UNIMA. Jesteśmy siedzibą jedynej pracowni dokumentacji teatralnej, która dokumentuje życie teatralne teatrów lalek z całej Polski. Myślę, że to jest jakimś naszym wyróżnikiem.

Poza tym niezwykła atmosfera i to jak pracujemy. Arlekin przez 60 lat historii miał zaledwie trzech dyrektorów, z których każdy jakby namaszczał następnego, u nas nigdy nie było żadnych rewolucji, czy kłótni. Oczywiście jak w każdej rodzinie i u nas zdarzają się różnice zdań, ale są one bardzo twórcze. Tworzymy trzymającą się razem, ciepłą rodzinę, która wspiera się w dolach i niedolach i myślę, że to jest wyjątkowa sytuacja, jeżeli chodzi o teatry w ogóle w Polsce, nie tylko lalkowe.

MM Łódź patronuje:

MMŁódź poleca:

Od redakcji: Przypominamy, że każdy z Was może zostać dziennikarzem obywatelskim serwisu MM Moje Miasto! Zachęcamy Was do zamieszczania artykułów oraz nadsyłania zdjęć z ciekawych wydarzeń i imprez. Piszcie też o tym, co Wam się podoba, a co Wam przeszkadza w naszym mieście. Spróbujcie swych sił w roli reporterów obywatelskich eMeMki! Pokażcie innym to, co dzieje się wokół Was. Pokażcie, czym żyje Miasto.