Władze Instytutu Europejskiego wystąpią przeciwko magistratowi w sądzie

Instytut Europejski przegrał w Samorządowym Kolegium Odwoławczym protest przeciwko budowie 25-metrowych apartamentowców, wznoszących się osiem kondygnacji nad ziemią, które mają zostać wkrótce zbudowane przy zabytkowym ogrodzie z początków ubiegłego stulecia. Rosną tu drzewa - pomniki przyrody. Z wielkim trudem i nakładem środków ogród zrewitalizowano w ostatnich latach.

- Wszystko zaczęło się od tego, że bez jakichkolwiek konsultacji z nami wydział urbanistyki i architektury Urzędu Miasta Łodzi wydał zgodę na wzniesienie apartamentowców na tyłach naszego ogrodu od strony ul. Sienkiewicza 171 - denerwuje się Kazimierz Sobotka, dyrektor Instytutu Europejskiego. - Dla unikatowego ogrodu w centrum miasta oznacza to szybkie wyschnięcie drzew z powodu głębokich wykopów pod garaże podziemne, które naruszą stosunki wodne na całym naszym terenie.

- To w ogóle paradoksalna sytuacja, bo kiedy my - rewitalizując teren zielony przy willi Roberta Schweikerta - chcieliśmy wprowadzić nowe drzewo lub ratować stare, każdą czynność musieliśmy konsultować z urzędnikami - dodaje Andrzej Misiak, dyr. ds. administracji i infrastruktury w Instytucie Europejskim. - A teraz urzędnicy milczą, gdy pomnikowe drzewa zaczną usychać na naszych oczach.

Wiceprezydent Łodzi Marek Michalik argumentuje zgodę magistratu na powstanie apartamentowców tym, że tereny śródmiejskiej zabudowy poprzemysłowej przekształca się teraz w tereny pełniące funkcję mieszkalno-usługową z przewagą usług centrotwórczych. Decyzja o warunkach zabudowy działki przy ul. Sienkiewicza 171 została przygotowana z uwzględnieniem opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków Wojciecha Szygendowskiego.

Ogród przy willi Schweikerta w powojennej historii był skazany na unicestwienie. Nie dbano o zieleń, ba, w sąsiedztwie drzew - pomników przyrody wyrosły nad ziemią ogromne rury ciepłownicze. Dyrektor Sobotka twierdzi, że nie ma ich na mapach geodezyjnych parceli. Żartuje, że w tej sytuacji powinno się wyciąć rury, skoro szpecą, a są niczyje.

Dyrekcja instytutu zamierza skierować sprawę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

- Decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego jest - delikatnie mówiąc - sporna - zauważa Andrzej Misiak, zastępca dyrektora Instytutu Europejskiego. - To kolegium powołuje się na zgodności warunków zabudowy - wydanych przez wydział urbanistyki UMŁ - z wymaganiami ochrony ładu przestrzennego i walorami krajobrazowymi centrum Łodzi. Tymczasem za naszą miedzą wyrosną przytłaczające wielkością bloki.

Zapytaliśmy szefów Instytutu , czy nie lepiej - zamiast walczyć w nieskończoność z wiatrakami - po prostu zainstalować deszczownie lub przewodowy system nawadniania drzew i krzewów. Gumowy wężyk z wodą można bez trudu zamaskować w trawie.

- W zabytkowym ogrodzie deszczownie są takim samym ciałem obcym jak te nieszczęsne rury ciepłownicze - oponuje dyr. Kazimierz Sobotka. - To miejsce, cudem uratowane przed wandalami, podniesione z ruiny i uratowane od zapomnienia, trzeba chronić za wszelką cenę. Władze miasta muszą mieć jakąś koncepcję urbanistyczną dla Śródmieścia, popartą planem zagospodarowania przestrzennego. Ten teren nie ma takiego planu. Zastąpiono go doraźną, arbitralną decyzją, jaką było określenie warunków zabudowy. Dopiero co protestowaliśmy, na szczęście skutecznie, przeciwko wieżowcom na Księżym Młynie, a tu następny kamyk do ogródka!