Unia za pięć dwunasta

Parlament Europejski przytłaczającą większością głosów poparł wczoraj przyjęcie Polski i dziewięciu innych państw do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku. Tymczasem przeciętny Kowalski wciąż niewiele może się dowiedzieć, co nas w związku z tym czeka.

Bałagan i niekompetencja – takie oceny po miesiącu działalności zbierają gminne ośrodki informacji europejskiej. Pracujący w nich stażyści nadal nie potrafią odpowiedzieć na większość pytań dotyczących Unii. Nie otrzymali też materiałów informacyjnych, którymi mieli przekonywać do naszej integracji z Europą
– w Warszawie dopiero teraz kończą się przetargi na druk unijnych ulotek.

– Akcja została zorganizowana zdecydowanie za późno i do tego bardzo źle. To niedorzeczny pomysł, żeby z tak dużym programem ruszać „za pięć dwunasta” i zatrudniać ludzi bez żadnych kompetencji – ocenia Jacek Kucharczyk, wicedyrektor Instytutu Spraw Publicznych.

Program „Moja gmina w Unii Europejskiej” wymyślił rząd – od początku marca we wszystkich gminach o Unii mają informować zatrudnieni na kilkumiesięcznych stażach absolwenci wyższych uczelni.

Do referendum europejskiego zostały dwa miesiące, a ośrodki wciąż czekają na ulotki, które pięć tygodni temu miały otrzymać z Biura do spraw Integracji Europejskiej przy kancelarii premiera.

– Tymczasem ludzie przychodzą głównie po ulotki i broszury. Niestety, z Warszawy nie dostaliśmy niczego – mówi Beata Kruś z ośrodka informacji europejskiej w Budziszewicach w powiecie tomaszowskim.

Miesiąc temu Anna Gorczakowska, dyrektor Biura Integracji Europejskiej w Łodzi, mówiła, że powodzenie akcji będzie zależeć głównie od przedsiębiorczości samych stażystów.

– Radzimy sobie. Odbijamy ulotki na ksero – mówi stażysta w jednym z łódzkich punktów informacji.

Katarzyna Turska, dyrektor Biura do spraw Referendum Europejskiego w Warszawie, twierdzi, że to świadoma strategia.

– Stażyści otrzymują materiały stopniowo, wraz z postępami kampanii informacyjnej, której apogeum przypadnie na dwa tygodnie przed referendum – tłumaczy.

Dodaje, że utworzono specjalną witrynę internetową, gdzie stażyści mogą szukać pomocy. – Od dwóch tygodni czekam na odpowiedź na moje pytania – twierdzi Beata Kruś. – Nie dostaję też materiałów i wiadomości, które miały napływać pocztą elektroniczną.

– Obawiam się, że akcja w takim kształcie może okazać się wręcz szkodliwa – komentuje Jacek Kucharczyk. – Po informację przychodzą głównie osoby niezdecydowane lub niechętne. Po wizycie w takim punkcie Unia kojarzyć im się będzie głównie z bałaganem i niekompetencją.