Szczypta optymizmu w koszu

Nieco optymizmu w życie ŁKS wnoszą ostatnio koszykarki. Wydaje się, że najbardziej utytułowana łódzka sekcja ze wszystkich gier zespołowych (27 medali mistrzostw Polski pierwszej drużyny) jest na dobrej drodze do odrodzenia się.

Trudno jednak prognozować, na ile stan stabilizacji ekonomicznej jest trwały. Czy nie jest to domek z kart, który szybko może się rozsypać.

Na razie współdziałanie wiceprezesów Marcina Witowskiego, Sławomira Perza, dyrektora klubu Tadeusza Koszalskiego, kierownika sekcji Wojciecha Smacznego, trenerów Andrzeja Nowakowskiego i Dariusza Raczyńskiego oraz innych osób życzliwych koszykarkom przynosi efekty i przekłada się na coraz lepsze wyniki zespołu. Zawodniczki otrzymują wynagrodzenie na bieżąco. Spłacane są także zaległości z ubiegłego sezonu.

– Trzeba przede wszystkim przywrócić wiarygodność sekcji i klubu – mówi trener Andrzej Nowakowski. ŁKS powinien znów stać się firmą, w której będą chciały grać wartościowe zawodniczki. Najpilniejszym zadaniem dla sterników sekcji jest moim zdaniem powołanie do życia spółki, która zapewni drużynie stabilne warunki ekonomiczne na dłużej. Tylko wtedy można będzie myśleć o powrocie ŁKS do krajowej czołówki i medalach.

Nadspodziewanie dobrze spisują się także koszykarze ŁKS, choć grają tylko w drugiej, czyli de facto trzeciej lidze.

Zespół trenera Jacka Lewandowskiego ocalił nadzieję na awans do play off, a więc do grona drużyn aspirujących do pierwszej ligi. To jednak amatorzy, entuzjaści, traktujący basket jako hobby. Żeby myśleć o sporcie przez duże S, trzeba wpisać drużynę w zupełnie inne ramy organizacyjne. W Łodzi nie widać takich szans i głównie dlatego rozważana jest ewentualność przeniesienia zespołu do Sieradza.