Liceum z politykami

Obecne IV Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Sczanieckiej znane jest dzisiaj z nacisku na naukę języków obcych, ale ma również ciekawą historię.Do szkoły przy ul. Pomorskiej 16 uczęszczali m.in. premier Marek Belka, minister sportu Mirosław Drzewiecki i Cezary Grabarczyk, minister infrastruktury.

Trudne początki

Po 123 latach niewoli niepodległa Polska była zmuszona do ponownej organizacji szkolnictwa powszechnego. Spośród powstałych gimnazjów państwowych tylko to
im. Sczanieckiej było przeznaczone wyłącznie dla dziewcząt. Na siedzibę gimnazjum przeznaczono budynek przy ul. Średniej (obecnie Pomorska 16). Ministerstwo Wyznań i Oświecenia Publicznego powierzyło jego organizację i stanowisko pierwszej dyrektorki gimnazjum pani Janinie Pryssewicz. Już na początku swojego istnienia szkoła musiała się z różnymi problemami. Budynek w którym miały odbywać się zajęcia zajęty był przez szpital polowy, tak więc w początkach istnienia lekcje odbywały się na prywatnej pensji dyrektor Pryssewicz.

Szkoła zamiast banku

Pierwotnym przeznaczeniem budynku była siedziba Banku Handlowego w Łodzi. Do I wojny światowej mieściła się w nim pensja dla córek rosyjskich urzędników. W czasie wojny szkoła służyła jako koszary dla niemieckich żołnierzy. - Przez długi okres czasu aula pozostawała we władaniu Rady Miejskiej, ale na zasadzie każdorazowego porozumienia między dyrekcją szkoły a Radą, aulę udostępniania młodzieży. - mówi Andrzej Czurko, historyk pracujący w szkole od 1986 roku.

Nadanie imienia

W 1921 roku szkoła otrzymała imię Emilii Sczanieckiej - działaczki patriotycznej, działającej w czasie powstania listopadowego i wielkopolskiego. Uroczystość swoją obecnością zaczynili wiceminister Wyznań i Oświecenia Publicznego Tadeusz Łopuszański oraz biskup Wincenty Tymieniecki.

W 1925 roku szkoła przeprowadziła pierwszy egzamin dojrzałości. Pełna nazwa szkoły w roku pierwszej matury brzmiała : Państwowe Gimnazjum Żeńskie nr 39 im. Emilii Sczanieckiej w Łodzi.

II wojna światowa

8 września 1939 roku w dniu zajęcia Łodzi przez III Rzeszą, wojska hitlerowskie zajęły większość pomieszczeń gimnazjum na kwatery. W pozostałych salach młodzież rozpoczęła naukę. W grudniu rozpoczęła się fala aresztowań łódzkich pedagogów. W tym samym czasie okupant hitlerowski kazał młodzieży opuścić budynek szkoły.

Lata powojenne

Po wojnie praca szkolna ruszyła normalnym trybem. Nauczyciele założyli prowizoryczne dzienniki i ruszyli do klas. Największy problem stanowił brak podręczników, na szczęście w szkole znajdował się powielacz, co pozwalało na odbijanie tekstów niezbędnych uczennicom do nauki.

Od roku szkolnego 57/58 szkoła występuje pod nazwą: IV Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Sczanieckiej. Słynna z „klasztornego” rygoru „Sczaniecka” przyjęła w swoje stare mury chłopców. Szkoła stała się koedukacyjna.

Eksperyment

W latach 60-tych Instytut Pedagogiki w Warszawie przeprowadził w łódzkim liceum eksperyment polegający na zastosowaniu magnetofonu w nauce języka obcego, co w tamtych czasach było nowością. Eksperyment poprowadziła mgr Kazimiera Baworowska, nauczycielka języka francuskiego.

Rok 1964 był pierwszym rokiem nauczania rozszerzonego programu języka angielskiego. Dzięki temu biegłość absolwentów „czwórki” w posługiwaniu się językiem angielskim wzmocniła prestiż szkoły w łódzkim środowisku. Do dziś specyfiką IV liceum jest jego językowe uprofilowanie. W świadomości łodzian szkoła jest nierozerwalnie związana z językiem angielskim.

Przywiązanie do szkoły

Absolwentów zrzesza powstałe w 1965 roku Stowarzyszenie Byłych Wychowanek i Wychowanków. Po otrzymaniu matury nie tracą z nią kontaktu i nadal żywo interesują się wszystkim, co dotyczy szkoły.