Czy koszykarki PZU Polfy Pabianice osłodzą brązem największe rozczarowanie ostatnich lat?

Po trzech wysokich porażkach ze Starym Browarem AZS Poznań drużyna etatowego w ostatnich czterech latach wicemistrza - PZU Polfa Pabianice nie obroni srebra.

To olbrzymie rozczarowanie spotęgowane świadomością, że pabianiczanki praktycznie oddały finał bez walki. W pierwszym z trzech przegranych spotkań poznanianki zdobyły o 20 punktów więcej, w drugim o 30, a w trzecim o 27! To szokuje, bo nawet Lotos, nieporównanie wyższej klasy zespół niż Browar, nie miał w wygrywanych do zera finałach z Polfą serii tak gładkich zwycięstw. Względnie wyrównaną dziesiątkę zawodniczek trenera Mirosława Trześniewskiego pokonała drużyna, grająca właściwie jedną piątką. Rozmiary zwycięstw poznanianek są wprost ośmieszające dla pabianickich gwiazd i gwiazdek.

Forma półfinałowej porażki wskazuje, że jej źródeł nie należy szukać w przygotowaniu fizycznym drużyny czy taktyce. Coś pękło wewnątrz zespołu pabianickiego. Jego twardy charakter, który przez lata był wyróżnikiem pabianickiej koszykówki, pozostał w szatni.

Być może srebro przejadło się pabianiczankom i właśnie to zabiło motywację, plącząc więzi wewnątrz drużyny. Zespół nie był wzmacniany zawodniczkami, które gwarantowałyby skok jakościowy. Nowe pozwalały jedynie podgrzewać srebro w tyglu. Wszyscy mieli tego świadomość już przed startem rozgrywek, co utrudniało kształtowanie aspiracji. Brakowało nowych wyzwań, bo Euroligę potraktowano jako kosztowny epizod. Nie był zapewne mobilizujący również system wynagradzania. Niektóre zawodniczki za szybko wcieliły się w rolę gospodyń domowych, wypełniających sobie czas dobrze płatnym hobby. Uważam, że teraz pabianiczankom trudno będzie zdobyć brąz. Muszą bowiem jeszcze raz odrodzić się jako zespół. Nie były nim w ostatnich meczach z AZS.