Kończą się prace budowlane w Poleskim Ośrodku Kultury przy ul. Krzmienieckiej w Łodzi. Zabytkowa willa Karola Plihala odzyska blask

Dawna willa karolewskiego fabrykanta Karola Plihala przechodzi metamorfozę. W odrestaurowanym budynku przy ulicy Krzemienieckiej 2a powstaną m.in. pracownie kreatywne, nowe sale wystawiennicze oraz przestrzeń do działań plenerowych.

- Remont Poleskiego Ośrodka jest już na finiszu. Mam nadzieję, że w październiku otworzymy ośrodek i zaprosimy do korzystania z zupełnie nowej oferty programowej. W chwili obecnej trwają pace wykończeniowe przy elewacji oraz we wnętrzach wilii - mówi Aleksandra Podębska, dyrektor Poleskiego Ośrodka Sztuki w Łodzi

W Poleskim Ośrodku Sztuki powstanie pracownia ceramiczna, wyposażona m.in. w koła garncarskie i piec do wypalania ceramiki. Ponadto przebudowane zostały ciągi komunikacyjne, by z pracowni mogły korzystać osoby z niepełnosprawnościami. W ramach remontu odnowiony został taras od strony ogrodu, na którym powstanie letnia scena oraz kino plenerowe.

- Nie był to łatwy remont. Dużo pracy poświęciliśmy przy odkrywaniu zabytkowej elewacji. Wymieniliśmy wszystkie instalacje w budynku, ociepliliśmy dach i wybudowaliśmy podjazdy dla wózków inwalidzkich. Wymieniliśmy posadzki
i schody na tarasie. Dzięki tej inwestycji znacząco poprawi się komfort odwiedzających ośrodek - dodaje Łukasz Jabłoński, firma Amer Bud.

W ramach projektu ośrodek wzbogaci się o dodatkowy sprzęt, dzięki któremu wyposaży pracownię ceramiczną. Zakupiony zostanie również sprzęt do kina plenerowego m.in. ekran mobilny, zestaw nagłośniający i projektor.

Historia budynku
Rezydencję przy ul. Krzemienieckiej 2A wybudowano około 1935 roku dla Karola Plihala, młodszego syna Leona według projektu Augusta Furhelma. Willa Plihala to przykład architektury modernistycznej „skomercjalizowanej”. W latach 1989-1990 budynek przejęła gmina Łódź i przeznaczyła ją na Poleski Ośrodek Sztuki.

Willa Karola Pilhala to jeden z najciekawszych przykładów łódzkiego modernizmu. Obiekt na planie wydłużonego prostokąta, a półkoliste zakończenia bocznych elewacji, jak i dwa półkoliście zakończone ryzality od ogrodu to nawiązanie do tzw. stylu okrętowego, modnego w architekturze polskiej trzydziestego wieku.

W willi odnajdziemy częściowo dobrze zachowaną stolarkę okienną i drzwiową, a w salonach od strony południowej dwuskrzydłowe przesuwne szklane drzwi, duży murowany kominek oraz sztukaterie o zgeometryzowanych formach na suficie.Z dawnego wyposażenia odnajdziemy we wnętrzach willi obszerną szafę ścienną z lustrem, dużą szafę w stylu mebli gdańskich oraz szafkę rogową służącą kiedyś do przechowywania broni myśliwskiej.