W Łodzi trwa strajk pracowników socjalnych. Sąd Okręgowy w Łodzi wydał postanowienie, że jest on nielegalny

Taki wniosek przekazano w piątek przedstawicielom Komitetu Strajkowego oraz wszystkim przebywającym strajkującym w głównej siedzibie placówki przy ul. Kilińskiego 102/102a. Podstawą takiej decyzji ma być wydane w czwartek przez Sąd Okręgowy postanowienie mówiące o tym, że strajk jest nielegalny. Sąd wydał też zakaz prowadzenia strajku do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowego o ustalenie, że jest on nielegalny.

Czekamy na prawomocne postanowienie sądu i oczywiście się od niego odwołamy. Ustne informacje od dyrektora MOPS nie są dla nas wiążące, dlatego kontynuujemy strajk – mówi Alicja Nowakowska z Zakładowej Organizacji Związkowej Zawodowego Związku Pracowników Socjalnych.

Strajkujący chcą poznać uzasadnienie tego postanowienia i przedstawione przez pracodawcę zarzuty pod ich adresem. Zdaniem Komitetu strajkowego ich pracodawca kłamie, a strajk jest legalny. W tej chwili fizycznie strajkuje 15 osób. Ok. 200 związkowców przebywa na zwolnieniach lekarskich (na wniosek MOPS kontroluje je ZUS) oraz urlopach.

Tymczasem dyrekcja Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej uważa, że strajk, o którym mowa, jest oceniany jako strajk wypełniający przesłanki strajku nielegalnego od 12 lipca 2022 r. W opinii dyrekcji łódzkiego MOPS, przedłużająca się akcja strajkowa wpływa negatywnie na funkcjonowanie Ośrodka, co może w konsekwencji spowodować brak dostępności do świadczeń dla najbardziej potrzebujących i mierzących się z różnymi trudnościami życiowymi mieszkańców miasta. Do zakresu zadań, który zgodnie z obowiązującymi przepisami mogą wykonać wyłącznie pracownicy socjalni należy m.in. przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych oraz formułowanie opinii w zakresie zapotrzebowania na świadczenia z pomocy społecznej oraz kwalifikowanie do uzyskania tych świadczeń. Przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego jest – także zgodnie z obowiązującymi przepisami – warunkiem niezbędnym (obowiązkowym) dla udzielenia finansowego oraz usługowego wsparcia, w tym np. finansowego wsparcia na zakup leków. Dalsze zaniechanie pracy przez strajkujących pracowników socjalnych stanowi więc zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego.