Kraj rozdarty jest wojną domową. Dwaj bracia, nieświadomi swojego pokrewieństwa, stają po przeciwnych stronach konfliktu. Co więcej, zarówno wierny monarchii hrabia di Luna jak i rebeliant Manrico, pretendują do ręki tej samej kobiety. Mroczną historię rozdzielonych braci zna tylko obłąkana Cyganka Azucena, na której losie odcisnęła się ona dramatycznym piętnem...
Intryga niczym z antycznej tragedii wnosi do spektaklu potężną dawkę emocji, dzięki której libretto, napisane przez Salvatore Cammarano i Leone Emanuele Bardare, śledzi się z zapartym tchem. W inscenizacji Laco Adamika postacie są pełnokrwiste, a ich zawiła przeszłość, którą poznajemy głównie z relacji bohaterów, nabiera wyrazistych kształtów. Przede wszystkim jednak, dramatyczny nastrój "Trubadura" buduje muzyka - niezwykle melodyjna, pełna temperamentu i dająca ogromne pole do popisu śpiewakom. Utwór obfituje w przejmujące arie ("Stride la vampa" Azuceny, "Di quella pira" Manrica), duety (przepiękne "Madre non dormi" z IV aktu), a także przebojowe wręcz partie chóru ("Chi del Gitano i giorni abbella?", "Miserere"). Mistrzowskie kompozycje Verdiego zapewniły "Trubadurowi" stałe miejsce pośród najczęściej wystawianych oper na świecie.
Danuta Stenka jest za stara do roli?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
