Jak z pozornie niewinnego spotkania zrobić zabawnie makabryczny `dramat` czworga dorosłych ludzi? Roman Polański to wie, on już to przerobił i chce się z nami tym podzielić. Jeśli macie ochotę w tym uczestniczyć, przyjdźcie do kina na "Rzeź". Gdy jeszcze nie wiedziałam nic o tym filmie, a słyszałam jedynie tytuł, pomyślałam- no cóż, Roman Polański, czyli musi być dramatycznie, strasznie i wciągająco. No i było: dramatycznie, nie na poważnie, strasznie śmiesznie i wciągająco, niczym wir silnego powietrza. "Rzeź" to historia prosta, której zalążek widzimy już w pierwszych ujęciach filmu, nie wiedząc jeszcze, że staną się one przyczyną późniejszych wydarzeń. A co widzimy?

Świetnie skomponowany kadr (za zdjęcia odpowiedzialny jest Paweł Edelman, który współpracował przy słynnym "Pianiście") ukazujący park przy rzecze, grupkę młodych chłopców, którzy się spierają, po czym jeden z nich podnosi z ziemi kij i uderza nim w twarz przeciwnika. I tu zaczyna się historia. Następuje ujęcie w mieszkaniu państwa Longstreet, Michael (w tej roli John C. Reilly znany między innymi z najnowszej produkcji "Musimy porozmawiać o Kevinie) i Penelope (wciela się w nią zdobywczyni dwóch Oscarów- Jodie Foster)- rodziców pokrzywdzonego chłopca. W takiej scenerii pozostaniemy - o dziwo - do końca filmu, wyjdziemy może jedynie na korytarz, po czym szybko do salonu wrócimy.

Na spotkanie zaproszeni zostali rodzice winnego chłopca: Alan Cowan(w tej roli zobaczymy laureata Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego w filmie "Bękarty wojny"- Christopha Waltza) i Nancy Cowan (wcieliła się w nią laureatka Oscara za pierwszoplanową rolę w filmie "Lektor"- Kate Winslet).

Zebrani w mieszkaniu rodzice mają za zadanie dojść do porozumienia w sprawie wcześniejszego zajścia z ich dziećmi w roli głównej, spisują nawet oświadczenie całej sprawy i gdy już nam się wydaje, że wszystko jest rozwiązane, okazuje się, że państwo Cowan opuścić spokojnie mieszkania nie mogą.

Już od początku coś zgrzyta między obcymi sobie ludźmi, jednak jest to tak starannie ukrywane, że w końcu musi kiedyś wybuchnąć. Pozornie sympatyczne pytania dotyczące zawodów delikatnie napędzają ironiczną więź, która łączy dwie pary. Alan od początku był sceptyczny. Nancy za to, próbując załagodzić oschłość męża, starała się grać panią wyrafinowaną i odpowiadać na
rzucane ze strony Penelope "obelgi". Po kilku próbach polubownego rozwiązania sporu, dochodzi do sytuacji, gdzie każdy rodzic zrzuca maskę i pokazuje się w `lepszym` świetle.

Roman Polański trzymał się z daleka od komedii, dlatego zaskoczyła mnie ta produkcja, sprawiając jednocześnie, że musiałam ten film obejrzeć. Jest niesamowity, dynamiczny, dialogi są tak konstruowane, że po minucie już jesteśmy wciągnięci w sytuację rodziców z Nowego Jorku. Jest zabawnie, mimo że pary się kłócą, nagabują i starają trzymać swoich racji. Motorem napędowym okazuje się być delikatna Penelope, u boku której mąż, staje się malutki i posłuszny.

Za wygraną nie daje także Nancy, która w pewnym momencie staje nawet po stronie przeciwniczki tworząc front nieprzyjazny mężczyznom. Brzmi zawile? I dobrze, tym lepiej się ten film ogląda, bo sytuacje się zmieniają z minuty na minutę, co sprawia, że ten film nabiera niesamowitego uroku. Każda para broni swojego dobrego imienia, a pod wpływem jabłkowego ciasta i wyśmienitej Whisky schodzi z poziomu amerykańskiej elity na niziny, które pozwalają już wykorzystać wszystkie ciosy.

Film jest adaptacją sztuki teatralnej Yasminy Rezy pt. "Bóg Mordu".

"Rzeź" polecam! Na plus zapisuję gwiazdorską obsadę, świetne zdjęcia, muzykę, komiczne dialogi i sceny temperamentnych wybuchów. No i oczywiście nasz rodak- Polański! Do minusów zapisuję... Tu pusta rubryka.
Zapraszam do kin od 20 stycznia.