"Biały kościół" w Łodzi w rejestrze zabytków

Historia świątyni sięga lat 1905-1906. Wówczas powstała tam kaplica jako filia pobliskiej parafii św. Wojciecha na Chojnach.

Podczas I wojny światowej ksiądz biskup Stanisław Zdzitowiecki utworzył tam parafię. Po tej decyzji wierni mogli pomyśleć o budowie kościoła. Ich pragnienia zostały zrealizowane w latach 1923-1924, kiedy do małej kaplicy dobudowano korpus z trzema nawami.

W 1935 roku rozpoczęła się przebudowa świątyni pod kierunkiem specjalisty od modernizmu - Wiesława Lisowskiego, jednego z czołowych architektów w dziejach Łodzi. To właśnie on był twórcą tak znanych i cenionych obiektów, jak renomowana Szkoła Podstawowa nr 1 im. Adama Mickiewicza przy ul. Sterlinga 24, a także gmach YMCA przy ul. Moniuszki, Łódzki Dom Kultury przy ul. Traugutta oraz dawne osiedle oficerskie przy ul. Kopcińskiego.

- Architekt ten zaplanował oryginalną fasadę z wysoką wieżą, na której na przemian pojawiały się elementy wklęsłe i wypukłe. Niestety, z przyczyn finansowych wysoka wieża nie powstała przed wojną - mówi Katarzyna Kobojek z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Łodzi.

Fachowcy w niezwyklej fasadzie z niską wieżą dopatrzyli się neogotyku skandynawskiego. Z tamtych lat zachowała się kolorowa widokówka, na której możemy podziwiać oryginalną elewację z lizenami, czyli pionowymi podziałami, które w tym przypadku do złudzenia przypominały ogromne żylety.

Podczas wojny i okupacji niemieckiej kościół Przemienienia Pańskiego był jedną z nielicznych czynnych świątyń w Łodzi. Trzecia i ostatnia jej przebudowa miała miejsce w latach 50. XX wieku.

Zobacz też: Łódzkie zabytki: Renowacja pałacu Steinertów

- W trakcie prac zlikwidowano wąskie lizeny i połączono je w grubsze pilastry. Chodzi o to, że lizeny nie pełniły funkcji konstrukcyjnych, natomiast mogły stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa przechodniów. A to dlatego, że wskutek wstrząsów ściany uległy osłabieniu i zaczęły pękać - wyjaśnia Karolina Kobojek.

Podczas przebudowy powstała też wysoka wieża, okna zostały powiększone, zaś nad głównym wejściem pojawiła się rozeta. Ponadto nad bocznymi portalami pojawiły się płaskorzeźby przedstawiające chrzest Polski w 966 roku i pamiętne śluby lwowskie króla Jana Kazimierza w 1656 roku.

Natomiast wewnątrz na sklepieniu wzdłuż całej nawy głównej w 1953 roku namalowano - według projektu Chwalisława Zielińskiego - polichromie przedstawiające procesję polskich świętych i błogosławionych. Wśród nich znaleźli się m.in. Teresa Ledóchowska, Maksymilian Kolbe, Adam Chmielowski, czyli brat Albert, św. Jan, św. Benedykt, św. Stanisław i św. Mateusz. Postacie świętych pojawiły się też w witrażach okiennych wykonanych przez zakład w Krakowie.

Warto też zwrócić uwagę na bogate wyposażenie wnętrz, wśród których wyróżniają się eklektyczne żyrandole i ołtarz główny oraz neogotyckie ołtarze boczne i ambona z lat 20. XX stulecia.

Zobacz też: Zabytkowy dom Ottona Gehliga w Łodzi odzyskał dawny blask [ZDJĘCIA, FILM]

ZOBACZ |Wydarzenia minionego tygodnia w Łódzkiem