Oni (w sensie: Uniejowianie) projektem za 100 mln złotych potrafią zmienić całe miasto nie do poznania. A Uć strzela sobie tramwaj (pseudo)regionalny, który nie dość, że jeździ tylko pomiędzy rogatkami miasta, to jest w nim wąsko, latem duszno, zimą zimno i w dodatku kursuje wolniej od taboru linii 46 (kupionego za psie pieniądze i odremontowanego za parę groszy)... To trochę wstyd dla stolicy województwa, że w Uniejowie mają bardziej strategiczne podejście. Chcą bowiem wpakować relatywnie dużo środków w niewielki obszar. Liczą, że z czasem zadziała tzw. efekt kuli śniegowej i wszystko na około zacznie się dynamicznie rozwijać. W centrum regionu brakuje natomiast takiej jednej sztampowej inwestycji. Może uda im się jakoś z tym nowym dworcem. Choć koszty jego niebotyczne. A wystarczyłoby najpierw za 100 mln odstawić zabytkowy dworzec Fabryczny do standardu dworca skierniewickiego, z którego dziennie korzysta najwięcej podróżnych w województwie.... I potem dopiero kombinować, jak pod ziemią połączyć oba najważniejsze łódzkie dworce. Wracając jednak jeszcze do Uniejowa. Władze powinny też przyjrzeć się poziomowi wykwalifikowania lokalnej ludności, aby pomóc ludziom dostosować się do nowej, głównej funkcji miasta. Żeby nie okazało się, że absolwenci wyższych szkół turystycznych z Łodzi będą tam pracować, bo w Łodzi nie będą mieli na co za bardzo liczyć, a uniejowskim autochtonom zabraknie takowych umiejętności.
