Pies unika konfliktów

Psy to zwierzęta żyjące stadnie, w określonej sformalizowanej hierarchii. Podobnie jak wilki, wykształciły pewien sposób porozumiewania się, w celu uniknięcia konfliktów w stadzie, zwany sygnałami uspakajającymi (aut. T.Rugaas), służącymi głównie powstrzymaniu agresji.

Problem pojawia się wówczas, gdy psy w wyniku niewiedzy i ingerencji człowieka nie były socjalizowane z innymi czworonogami, lub wręcz karcone za dziwne, według nas zachowania, przez co nie wykształciła się u nich umiejętność takiego porozumiewania się. Tym samym bardzo często spotykamy się z nieuzasadnioną agresją naszych psiaków.

Oto kilka najczęściej spotykanych sygnałów, dzięki którym zobaczymy jak pies unika konfliktów.
Odwracanie głowy w jedną lub drugą stronę, bądź przesadne odwrócenie jej w bok – takie zachowanie obserwujemy gdy zbliża się inny pies, gdy nachylamy się nad psem i obejmujemy go - on informuje nas, że czuje się niezręcznie.

Odwracanie się bokiem lub tyłem – to zachowanie następuje gdy dzieje się coś niespodziewanie, lub gdy my zdenerwowani idziemy w jego stronę – to istotny sygnał, oznaczający zażegnanie konfliktu.

Pies traktuje nas jak powietrze – mówi, że czuje się niebezpiecznie. Nie nalegajmy wówczas na bliższy kontakt.

Oblizywanie nosa – sygnał, gdy inny pies podchodzi zbyt blisko, gdy pochylamy się nad psem, lub gdy mówimy podniesionym tonem.

Ziewanie – pies pragnie wprowadzić spokój.

Wąchanie podłoża lub podchodzenie psa po łuku – pies unika konfrontacji i uspokaja nas.

My również możemy posługiwać się tymi sygnałami aby uspakoić psa lub informować go, ze nie stanowimy zagrożenia.

Pamiętajmy, prawie każdy atak psa poprzedzony jest sygnałem. Jeśli właściwie go odczytamy i odpowiemy na niego, unikniemy wielu problemów. Niestety sygnały te nie są respektowane przez psy bojowe (to wyklucza walki psów), zwłaszcza te wykorzystywane do walk. Tu znów widać bezmyślną ingerencję człowieka.

Właściwie socjalizowany pies i odpowiedzialny przewodnik zawsze będą tworzyć zgrany duet.